کراوات
با اینکه همه میگویند کار فرهنگی با بگیر و ببند جور درنمیآید، چند روزی است که طرح امنیت اجتماعی به نقطهای رسیده که به زعم بسیاری، از فرط عجیب بودن بیسابقه است. مأموران نیروی انتظامی با آغاز روز، راهی مغازههایی میشوند که کراوات میفروشند؛ گویی هنوز پتانسیل طرحهای بسیاری پیرامونمان هست که از آن بیخبریم!
سالهاست که تقریبا همه شهرهای کشورمان با فرا رسیدن فصل گرما ـ گاهی هم فصل سرما ـ شاهد طرحهای فصلی نیروی انتظامی شده و همه جا سخن از پوششهای نامناسب به میان میآید تا کسی یادش نیاید که میشد راهکار دیگری جز این هم به کار برد؛ گویا فعلا قرار نیست چه بپوشیم جایگزین چه نپوشیم شود و در نگاه سلبی به مقوله پوشش تغییری ایجاد شود!
این در حالی است که به تازگی در بحبوحه طرحی که همیشه مخالفینی بسیار جدی به خود میدیده، مقولهای به اجرا رسید که از فرط عجیب بودن برای بسیاری باور نکردنی بود؛ در زمانهای که برخی سابقون از احتمال مذاکره با آمریکا سخن به میان میآورند، برخی دوستان در نیروی انتظامی به سراغ ممنوعیتی رفتند که پس از انقلاب وضع شده بود و در سالیان پیاپی، هیچ مقامی ضرورت احیای آن را احساس نکرده بود، مگر امسال که رؤسای اداره اماکن نیروی انتظامی، به یکباره پی به قانونی نبودن آن بردند و طرح امنیت اجتماعی را به سمت کراوات فروشیها تغییر مسیر دادند.
ظاهر ماجرا به اندازای ساده و دمدستی طراح شده که کمتر کسی بخواد در نقد ماجرا بکوشد تا شاید پرسشهایی طرح و بانیان طرح نقد شوند؛ برای نمونه، بپرسیم آیا کراوات تاکنون ممنوع نبوده؟ اگر بوده، کوتاهی از جانب چه افرادی منجر به اجرای طرحی شده که هم هزینههای مالی بسیاری دارد و هم پیامدهای جانبی بسیاری در پی خواهد داشت؟
و بپرسیم که آیا عقوبتی در انتظار مقصرین مقابله نکردن با این ممنوعه و به نوعی مروجین آن هست یا این بار هم سیلبند در پایان مسیر سیل بسته خواهد شد؟ درست مثل روزهای نزدیک به آغاز طرحهای فصلی که برخی از سیل بد حجابی و بیبندباری (!) در جامعه سخن به میان میآورند تا فارغ از اینکه برای مقابله با سیل، باید به سراغ سرچشمه رفت، سیل بندی ساخته شود که کارکرد کوتاه مدت دارد!
آیا همه این سالها تخلفی در حال انجام بوده که از دید همه مجریان قانون پنهان مانده یا به تازگی تصمیم جدیدی گرفته شده که رویکرد قانونی این اندازه متفاوت شده است؟!
منبع : تابناک